មនុស្សម្នាក់ៗមានអ្វីដែលហៅថាអាយុចាប់កំណើត។ អាយុនេះសំដៅទៅលើចំនួននៃការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញដែលមនុស្សម្នាក់បានឆ្លងកាត់ក្នុងដំណើរនៃវដ្តនៃការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញរបស់ពួកគេ។ ក្នុងន័យនេះ អាយុនៃការចាប់បដិសន្ធិប្រែប្រួលយ៉ាងខ្លាំងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្ស។ ខណៈពេលដែលព្រលឹងមួយរបស់មនុស្សបានកើតមករាប់មិនអស់ ហើយអាចជួបប្រទះនឹងជីវិតរាប់មិនអស់នោះ ផ្ទុយទៅវិញមានព្រលឹងដែលទើបតែបានឆ្លងកាត់ការចាប់បដិសន្ធិមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ។ នៅក្នុងបរិបទនេះ មនុស្សម្នាក់ក៏ចូលចិត្តនិយាយអំពីព្រលឹងក្មេង ឬចាស់។ ដូចគ្នាដែរ ក៏មានពាក្យថា ព្រលឹងចាស់ទុំ ឬសូម្បីតែព្រលឹងទារក។ ព្រលឹងចាស់គឺជាព្រលឹងដែលមានអាយុកាលដែលត្រូវគ្នា ហើយបានទទួលបទពិសោធន៍រួចហើយនៅក្នុងការចាប់កំណើតរាប់មិនអស់។ ព្រលឹងទារក សំដៅលើព្រលឹងដែលនៅទីបំផុតមានអាយុចាប់កំណើតទាប។
ឆ្លងកាត់វដ្តនៃការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញ
der វដ្តនៃការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញ គឺជាដំណើរការដែលមនុស្សគ្រប់រូបជួបប្រទះ និងជួបប្រទះម្តងហើយម្តងទៀត។ បើនិយាយពីរឿងនេះ វដ្ដនៃការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញ មានន័យថា វដ្តនៃការកើតជាថ្មី។ មនុស្សយើងបានចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញម្តងហើយម្តងទៀតរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ។ យើងកើតមក អភិវឌ្ឍបន្ថែមទៀត ស្គាល់យុគសម័យថ្មី ជីវិតថ្មី រាល់ពេលទទួលបានរូបកាយថ្មី ហើយរីកចម្រើនជាថ្មីក្នុងជីវិតមនុស្សយើង។ ដូចគ្នានេះដែរ មនុស្សយើងបន្តទទួលបានមនសិការ និងស្វែងយល់ពីជីវិតរបស់យើងដោយមានជំនួយពីអំណាចច្នៃប្រឌិតនេះ។ ដោយមានជំនួយពីរាងកាយថ្មី ចិត្ត និងលើសពីព្រលឹងរបស់យើងទាំងអស់ យើងទទួលបានបទពិសោធន៍ថ្មីក្នុងរឿងនេះ ស្គាល់ទស្សនៈសីលធម៌ថ្មី បង្កើតការជាប់គាំងកម្ម ដោះស្រាយការជាប់ជំពាក់កម្ម និងអភិវឌ្ឍក្នុងន័យនេះពីជីវិតទៅជីវិត។ នៅក្នុងបរិបទនេះ ព្រលឹងរបស់យើងគឺជាទិដ្ឋភាពរំញ័រខ្ពស់របស់មនុស្សគ្រប់រូប ដែលជាទិដ្ឋភាពដែលបន្តជួបប្រទះនូវវដ្តនៃការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញ។ ពីជីវិតមួយទៅជីវិត វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការធ្វើឱ្យស៊ីជម្រៅ និងពង្រឹងទំនាក់ទំនងនៃចិត្តខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីដឹងអំពីខ្លួនឯងពិតនេះ ដើម្បីខិតទៅជិតគោលដៅនៃការបញ្ចប់វដ្តនៃការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញ។ សម្រាប់ហេតុផលនេះ ព្រលឹងតែងតែអភិវឌ្ឍ និងបន្តភាពពេញវ័យ។
អាយុចាប់កំណើត កើតចេញពីចំនួននៃការចាប់កំណើតខ្លួនឯង..!!
កាលណាអ្នកបានកើតជាញឹកញាប់ ការចាប់កំណើតកាន់តែច្រើនឡើង នោះអាយុដែលកើតឡើងរបស់អ្នកកាន់តែចាស់។ សម្រាប់ហេតុផលនេះ ព្រលឹងចាស់អាចស្មើនឹងព្រលឹងចាស់ទុំ ឬមានប្រាជ្ញា។ ដោយសារការចាប់បដិសន្ធិរាប់មិនអស់របស់ពួកគេ ព្រលឹងទាំងនេះនៅក្នុងការចាប់កំណើតចុងក្រោយបង្អស់ មានការវិវឌ្ឍន៍យ៉ាងឆាប់រហ័ស និងមានការយល់ដឹងយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីពិភពលោក។ ដោយសារតែដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយរបស់ពួកគេ ព្រលឹងចាស់ៗក៏មានអារម្មណ៍ថាមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយធម្មជាតិដែរ ចូលចិត្តបដិសេធសិប្បនិម្មិត និងមិនស្របតាមយន្តការក្រាស់ដ៏ស្វាហាប់។
ព្រលឹងចាស់តែងតែអភិវឌ្ឍសក្តានុពលខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេឆាប់..!!
ដោយសារព្រលឹងទាំងនេះបានឆ្លងកាត់ជីវិតជាច្រើនរួចហើយ ពួកគេបានអភិវឌ្ឍសក្តានុពលខាងវិញ្ញាណ និងអារម្មណ៍របស់ពួកគេបន្ទាប់ពីមួយរយៈពេលខ្លី។ ព្រលឹងវ័យក្មេងទើបតែបានឆ្លងកាត់ជីវិតមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះរហូតមកដល់ពេលនេះ មានអាយុកាលទាប ហើយមានទំនោរទៅរកការកំណត់អត្តសញ្ញាណខាងវិញ្ញាណទាប។ ព្រលឹងទាំងនេះនៅតែនៅដើមដំបូងនៃវដ្តនៃការចាប់បដិសន្ធិឡើងវិញរបស់ពួកគេ ហើយសម្រាប់ហេតុផលនេះមិនសូវដឹងពីមូលដ្ឋាននៃការច្នៃប្រឌិតរបស់ពួកគេ នៃស្មារតីដ៏មានអានុភាព/អំណាចច្នៃប្រឌិត នៃប្រភពពិតរបស់ពួកគេ។ ទីបំផុត វាមិនសំខាន់ទេថាតើអ្នកជាព្រលឹងក្មេងឬចាស់។ ព្រលឹងនីមួយៗឈានទៅមុខក្នុងវដ្ដនៃការចាប់បដិសន្ធិរបស់ខ្លួន ដើរតាមមាគ៌ារៀងៗខ្លួន ផ្ទាល់ខ្លួនទាំងស្រុង និងមានហត្ថលេខាព្រលឹងតែមួយគត់។
ទីបំផុតមនុស្សជាតិគឺជាគ្រួសារខាងវិញ្ញាណដ៏ធំ ឬជាគ្រួសារដែលមានព្រលឹងរាប់មិនអស់..!!
យើងទាំងអស់គ្នាគឺជាសត្វតែមួយគត់ ហើយបន្តបទពិសោធន៍នៃល្បែងជីវិតទ្វេរដង។ ប្រភពដើមនៃព្រលឹងនីមួយៗគឺតែងតែដូចគ្នា ហើយដូច្នេះយើងគួរតែចាត់ទុកខ្លួនយើងជាគ្រួសារខាងវិញ្ញាណដ៏ធំមួយ។ គ្រួសារមួយដែលបានកើតនៅលើភពផែនដីតែមួយគត់ ដើម្បីអាចស្វែងយល់ជីវិតរួមគ្នាលើគ្រប់កម្រិតនៃអត្ថិភាព។ យើងទាំងអស់គ្នាគឺតែមួយ ហើយមួយគឺទាំងអស់គ្នា។ យើងទាំងអស់គ្នាជាការបង្ហាញរបស់ព្រះ ដែលជាការបង្រួបបង្រួមដ៏ទេវភាព ដូច្នេះហើយគួរតែឲ្យតម្លៃ និងគោរពយ៉ាងពេញលេញនូវជីវិតរបស់សត្វមានជីវិតទាំងអស់។ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងការដឹងគុណ គឺជាពាក្យគន្លឹះពីរនៅទីនេះ។ ស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់អ្នក ហើយដឹងគុណដែលអ្នកត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យមានបទពិសោធន៍ហ្គេមទ្វេរដ៏អស្ចារ្យនេះ ដែលទីបំផុតអ្នកគឺជាព្រលឹងដ៏អស្ចារ្យ។ ការបង្ហាញខាងវិញ្ញាណដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ដែលនឹងបំភ្លឺសូម្បីតែយប់ងងឹតបំផុតនៅចុងបញ្ចប់នៃការធ្វើដំណើររបស់គាត់។
អ្នកសរសេរបានត្រឹមត្រូវហើយស្អាតណាស់!
យើងជាវីរបុរស! ការសម្រេចចិត្តលើដំណើរការសិក្សានិងការអភិវឌ្ឍបែបនេះទាមទារឱ្យមានភាពក្លាហាន បាទ យើងហ៊ានពិតមែន! តើ«ការធ្វើពុតត្បុត»ខ្លាំងប៉ុណ្ណាដែលធ្វើឲ្យយើងភ្លេចខ្លួនពិតរបស់យើងហើយនៅជាយូរមកហើយ! ត្រលប់មកវិញ នៅពេលដែលយើងសម្រេចចិត្តលើវដ្តនៃការចាប់បដិសន្ធិពេញមួយជីវិត តើយើងអាចស្រមៃបានថានឹងទៅជាយ៉ាងណា ដើម្បីបំភ្លេចខ្លួនឯង និងជីវិតពិត!! គ្រាន់តែភ្លេចវាច្បាស់ជាទាក់ទាញខ្លាំងណាស់សម្រាប់អ្នកផ្សងព្រេង!! 😉 មានតែព្រលឹងចាស់ទេ ទើបវាំងននងើបឡើងវិញ! ពីមុនខ្លាចបាត់បង់ ego ដែលធ្លាប់ស្គាល់ រារាំងយើងពីការទទួលស្គាល់ខ្លួនឯងថាច្បាស់ណាស់!
ព្រលឹងចាស់ប្រៀបដូចជាការយល់ដឹង និងបទពិសោធន៍ជីតា និងជីតាសម្រាប់ព្រលឹង "ក្មេង" សម្រាប់ "ក្មេងជំនាន់ក្រោយ" 😉 ពួកគេគឺជាជម្រកនៃសន្តិភាពសម្រាប់ពួកគេដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ទទួលយក និងគោរព។ តើពួកគេនឹងទទួលបានបទពិសោធន៍អ្វី និងបង្កើនអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងតាមបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ! ...ហើយថ្ងៃមួយពោរពេញដោយការភ្ញាក់ផ្អើល - (ម្តងទៀត!) ទទួលស្គាល់ខ្លួនឯង។