នៅក្នុងពិភពលោកដែលមានប្រេកង់ទាបនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ (ឬផ្ទុយទៅវិញនៅក្នុងប្រព័ន្ធរំញ័រទាប) មនុស្សយើងធ្លាក់ខ្លួនឈឺម្តងហើយម្តងទៀតជាមួយនឹងជំងឺចម្រុះបំផុត។ កាលៈទេសៈនេះ - និយាយថា ពីពេលមួយទៅពេលមួយដែលត្រូវស្លាប់ដោយសារការឆ្លងជំងឺគ្រុនផ្តាសាយ ឬសូម្បីតែជំងឺផ្សេងទៀតក្នុងរយៈពេលពីរបីថ្ងៃ គឺមិនមានអ្វីពិសេសនោះទេ តាមពិតវាជារឿងធម្មតាសម្រាប់យើងតាមរបៀបជាក់លាក់មួយ។ នោះហើយជារបៀបដែលវាជារឿងធម្មតាទាំងស្រុងសម្រាប់យើងដែលមនុស្សមួយចំនួននាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ ទទួលរងពីជំងឺមហារីក ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬសូម្បីតែបញ្ហាបេះដូង។ ក្នុងវ័យចំណាស់ ជំងឺភ្លេចភ្លាំង ឬសូម្បីតែជំងឺផាកឃីនសុន ជារឿយៗកើតឡើង ហើយត្រូវបានលក់ឱ្យយើងជាលទ្ធផលនៃភាពចាស់។
កុំវាយតម្លៃរាងកាយពេលឈឺ!
ក្នុងបរិបទនេះ មានមនុស្សតិចតួចណាស់ដែលដឹងពីការពិតដែលថាយើងមិនគ្រាន់តែធ្លាក់ខ្លួនឈឺជាមួយនឹងជំងឺដែលត្រូវគ្នាដោយចៃដន្យនោះទេ ឧទាហរណ៍ថា ជំងឺភ្លេចភ្លាំង ឬសូម្បីតែមហារីក មិនមែនកើតឡើងចំពោះមនុស្សសមរម្យនោះទេ ប៉ុន្តែជាលទ្ធផលនៃសុខភាពមិនល្អ។ របៀបរស់នៅ (របបអាហារខុសពីធម្មជាតិ - ប្រូតេអ៊ីន និងខ្លាញ់សត្វច្រើន ផលិតផលសម្រេច ភេសជ្ជៈ អាហាររហ័ស បង្អែម បន្លែពីរបីមុខ សារធាតុ fructose/aspartame/glutamate និងសារធាតុញៀនផ្សេងទៀត) និងប្រព័ន្ធចិត្ត/រាងកាយ/វិញ្ញាណដែលមិនមានតុល្យភាព (ប្រសិនបើអ្នក ចង់ដឹងកាន់តែច្បាស់ ខ្ញុំសូមណែនាំអត្ថបទខាងក្រោម៖ វិធីព្យាបាលខ្លួនឯង 100% ម្តងទៀត!!!) ដូចគ្នាដែរ មនុស្សជាច្រើនត្អូញត្អែរពេលឈឺ សួរខ្លួនឯងថា ហេតុអ្វីបានជាគេឈប់ធ្វើសកម្មភាព ហេតុអ្វីគេត្រូវឈឺគ្រប់ពេល ហើយជាលទ្ធផល ថែមទាំងថ្កោលទោសរាងកាយខ្លួនឯង ឬសូម្បីតែជីវិតខ្លួនឯង (ហេតុអ្វី? ខ្ញុំត្រូវបានគេដាក់ទោសដោយជំងឺនេះ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំ?!) ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅចំណុចនេះ អ្នកមិនគួរបន្ទោសជីវិត សកលលោក ឬសូម្បីតែការរំពឹងទុករបស់ព្រះចំពោះជំងឺរបស់អ្នកផ្ទាល់នោះទេ ប៉ុន្តែអ្នកគួរតែដឹងគុណចំពោះជំងឺរបស់អ្នកផ្ទាល់ ហើយយល់ថាវាគ្រាន់តែទាក់ទាញការយកចិត្តទុកដាក់របស់យើងចំពោះអ្វីដែលសំខាន់ប៉ុណ្ណោះ។ ជំងឺផ្តល់សញ្ញាប្រាប់យើងថា មានអ្វីមួយខុសក្នុងចិត្តរបស់យើង ថាមានអ្វីមួយកំពុងដាក់សម្ពាធលើចិត្តរបស់យើង ថាយើងមិនមានតុល្យភាព ឬមិនចុះសម្រុងនឹងខ្លួនយើង និងជីវិត ពោលគឺរបៀបរស់នៅរបស់យើងអាចនឹងធ្វើឱ្យរាងកាយរបស់យើងមានភាពតានតឹងខ្លាំងពេក។ ហើយឥឡូវនេះ វាចាំបាច់ក្នុងការអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនអ្នកសម្រាកបន្ថែមទៀត ដើម្បីផ្លាស់ប្តូររបៀបរស់នៅរបស់អ្នក ឬដោះស្រាយបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក និងភាពខុសគ្នានៅក្នុងជីវិត។
ជំងឺតែងតែបង្ហាញយើងពីការខ្វះខាតនៃទំនាក់ទំនងដ៏ទេវភាពរបស់យើង ហើយជាសញ្ញាប្រាប់យើងថាយើងលែងមានតុល្យភាពទៀតហើយ ដែលថាយើងកំពុងបំពុលខ្លួនឯងកាន់តែខ្លាំង និងជួបប្រទះ + ការបង្កើតស្រមោលជំនួសឱ្យពន្លឺ..!!
ដូចដែលបានបញ្ជាក់រួចមកហើយ រាងកាយរបស់យើងមិនគ្រាន់តែឈឺជាមួយនឹងជំងឺដែលត្រូវគ្នានោះទេ ប៉ុន្តែជំងឺតែងតែជាលទ្ធផលនៃជម្លោះដែលមិនអាចដោះស្រាយបាន និងកត្តាផ្សេងៗទៀត ដែលនាំឲ្យមានអតុល្យភាព។ នៅទីនេះយើងក៏ចង់និយាយអំពីថាមពលដែលមិនអាចហូរបានទៀត ដែលជាតំបន់ដែលត្រូវគ្នានៃប្រព័ន្ធដ៏ស្រទន់របស់យើងដែលបានបង្កើតការស្ទះដោយសារតែបញ្ហាផ្លូវចិត្តរបស់យើងផ្ទាល់។ ការរាំងស្ទះទាំងនេះបន្ទាប់មករារាំងលំហូរបន្តនៃថាមពលជីវិតរបស់យើង (ចក្រារបស់យើងត្រូវបានថយចុះនៅក្នុងការបង្វិល) ហើយក្នុងរយៈពេលវែងធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់យើងចុះខ្សោយ និងបំផ្លាញកោសិការបស់យើង ដែលជាការពិតក៏ជំរុញការវិវត្តនៃជំងឺផងដែរ។
មនុស្សតិចទទួលយកខ្លួនឯងតិច គេស្រលាញ់ខ្លួនឯងតិច ហើយសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត ទំនោរចិត្ត/អាកប្បកិរិយារបស់គេកាន់តែអវិជ្ជមាន នោះពួកគេងាយនឹងកើតជំងឺកាន់តែខ្លាំង..!!
ដោយហេតុផលនេះ វាជាការសំខាន់ក្នុងការទទួលបានថាមពលនេះម្តងទៀត ហើយយើងអាចធ្វើវាបានដោយអនុញ្ញាតឱ្យចិត្តរបស់យើងស្ងប់ស្ងាត់ទាំងស្រុងម្តងទៀត និងជម្រះបញ្ហាដែលដាក់ដោយខ្លួនឯង។ នៅទីបំផុត នេះនឹងផ្តល់ឱ្យយើងនូវទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងកាន់តែច្រើន ហើយសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត ការស្រលាញ់ខ្លួនឯងកាន់តែច្រើន ហើយយើងនឹងអាចទទួលយកខ្លួនឯងបានកាន់តែច្រើនឡើងទៀត ដែលជាចំណុចសំខាន់ផងដែរ។ មនុស្សយើងកាន់តែច្រើនបដិសេធរាងកាយរបស់យើង ពោលគឺមិនស្រឡាញ់ និងទទួលយកវា នោះវាកាន់តែមាននិន្នាការបង្កជំងឺ (ជារឿយៗសូម្បីតែជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ)។ កង្វះនៃការទទួលយកខ្លួនឯងនេះក៏តំណាងឱ្យបន្ទុកផ្លូវចិត្តប្រចាំថ្ងៃ និងធានាថាយើងអស់តុល្យភាព។ ដល់ថ្ងៃចុងក្រោយ យើងមិនគួរថ្កោលទោសខ្លួនយើងទេ បើវាកើតជំងឺ ប៉ុន្តែគួរតែអរគុណវា + រួចផ្តោតលើចិត្តខ្លួនឯងម្តងទៀត ហើយទទួលស្គាល់ថាខ្លួនយើងមានជំងឺនេះម្តងទៀត ហើយមានតែយើងទេដែលអាចដោះស្រាយបាន នេះបណ្តាលឱ្យខ្លួនអ្នក។ ដោយក្នុងចិត្តនេះ សូមមានសុខភាពល្អ សុភមង្គល និងរស់នៅក្នុងភាពសុខដុមរមនា។
តើអ្នកចង់គាំទ្រពួកយើងទេ? បន្ទាប់មកចុច ទីនេះ